புதிய ஏற்பாட்டின் முதல் 17 வசனங்களில் காணப்படும் இயேசு கிறிஸ்துவின் வம்சாவளியைப் பற்றி இப்பகுதி விவரிக்கிறது. இதன் தலைப்பு இதை “இயேசு கிறிஸ்துவின் வம்ச வரலாறு” என்று குறிப்பிடுகிறது; இது இயேசுவின் முன்னோர்களையும் அவரது பிறப்பையும் உள்ளடக்கியது. இயேசு தாவீதின் குமாரனும், ஆபிரகாமின் குமாரனும் என்பதை நிரூபிப்பதே இந்த வம்சாவளியின் முக்கிய நோக்கமாகும். இது மேசியாவைப் பற்றிய வாக்குத்தத்தங்களின் நிறைவேற்றத்தைக் காட்டுகிறது. ஆபிரகாமும் தாவீதும் மையக் கதாபாத்திரங்கள் ஆவர், இவர்களிடமிருந்தே மேசியாவைப் பற்றிய வாக்குத்தத்தம் தொடங்குகிறது. தாமதம் மற்றும் சந்தேகத்தின் காலங்களிலும் வாக்குத்தத்தங்களின் நிறைவேற்றம் உண்மையாகவே இருக்கிறது என்பதை இந்த வம்சாவளி வெளிப்படுத்துகிறது.
இந்த வம்சாவளி ஆபிரகாம் முதல் இயேசு வரை ஒரு சிறப்பான வரிசைமுறையைப் பின்பற்றுகிறது. வம்சாவளியில் முக்கியத்துவம் என்பது மூத்த மகன்களால் (தலைமகன்களால்) மட்டுமல்ல, தேவ சித்தத்தினாலும் தீர்மானிக்கப்படுகிறது என்பது இங்கு சுட்டிக்காட்டப்படுகிறது. முன்னோர்களின் பட்டியலில் நான்கு பெண்களும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளனர்; அவர்களில் ராகாப் மற்றும் ரூத் ஆகியோர் முதலில் வேற்று இனத்தவராக இருந்தனர். இது கிறிஸ்தவத்தின் உலகளாவிய செய்தியை வலியுறுத்துகிறது.
இந்த வம்சாவளி நல்ல மற்றும் தீய ராஜாக்கள் இருவரையும் உள்ளடக்கியது; இது கடவுளின் கிருபை இரத்த உறவை மட்டுமே சார்ந்ததல்ல என்பதைக் காட்டுகிறது. பாபிலோனிய சிறையிருப்பு வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய திருப்புமுனையாகக் குறிப்பிடப்படுகிறது. இந்த வம்சாவளி வரிசை மரியாளின புருஷனாகிய யோசேப்பு வழியாக, “கிறிஸ்து” என்று அழைக்கப்படும் இயேசுவிடம் வந்து சேருகிறது. தாவீதின் குடும்பம் இயேசு வரை வளர்ந்த விதத்தை விவரிக்கும் வகையில், பதினான்கு தலைமுறைகள் கொண்ட மூன்று குழுக்களாக இந்த வம்சாவளியைச் சுருக்கிக் கூறுவதோடு இப்பகுதி முடிவடைகிறது.
