13 முதல் 15 வரையிலான வசனங்களில், ஏரோதின் அச்சுறுத்தலில் இருந்து தப்பிப்பதற்காக இயேசு எகிப்திற்குத் தப்பிச் செல்லும் நிகழ்வு விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. ஏரோது குழந்தையைக் கொல்லத் தேடுவதால், மரியாளையும் குழந்தையையும் அழைத்துக்கொண்டு எகிப்திற்குத் தப்பிச் செல்லுமாறு யோசேப்புக்கு ஒரு தேவதூதன் கனவில் கட்டளையிடுகிறார். ஒரு சாதாரண குழந்தைப் பருவத்திற்கு மாறாக, இயேசு தனது குழந்தைப் பருவத்திலேயே கஷ்டங்களுக்கு ஆளானார் என்பதை இந்தத் தப்பிச் செல்லும் நிகழ்வு காட்டுகிறது.
மேலும் அறிவுறுத்தல்கள் வரும் வரை எகிப்திலேயே இருக்குமாறு யோசேப்புக்குப் பணிப்பதன் மூலம், கடவுள் குழந்தை மற்றும் அதன் தாயின் பாதுகாப்பை உறுதிசெய்கிறார். இந்தப் பயணம் அசௌகரியமானதாகவும் ஆபத்தானதாகவும் இருந்தபோதிலும், யோசேப்பு உடனடியாகவும் மறுப்பேதும் சொல்லாமலும் கீழ்ப்படிகிறார். ஆபிரகாமைப் போலவே, அவரும் தன் சொந்த ஊரை விட்டுவிட்டு, குழந்தையையும் அதன் தாயையும் அழைத்துக்கொண்டு செல்கிறார். குழந்தை இங்கு முக்கிய நபராகக் குறிப்பிடப்படுவது அவரது முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துகிறது.
அவர்கள் எகிப்தில் விக்கிரக ஆராதனை செய்பவர்களோடு வாழ்ந்தாலும், இயேசு அவர்களுடன் இருக்கிறார். “எகிப்திலிருந்து என் குமாரனை வரவழைத்தேன்” என்ற வேதவசனத்தை இந்தத் தப்பிச் செல்லும் நிகழ்வு நிறைவேற்றுகிறது; இது இஸ்ரவேலின் விடுதலை மற்றும் இயேசு ஆகிய இருவருக்கும் பொருந்தும். கடவுள் வேதவசனங்களை நிறைவேற்றுகிறார் என்பதையும், தனது மகன்கள் கஷ்டத்தில் இருந்தாலும் அவர்களைக் கைவிடுவதில்லை என்பதையும் இந்த நிகழ்வுகள் காட்டுகின்றன.
