March 17
“Be ye not as the horse, or as the mule.” (Psa. 32:9)
It seems to me that the horse and the mule picture two wrong attitudes we might have when we are seeking the Lord’s guidance. The horse wants to charge ahead; the mule wants to lag behind. The horse tends to be impatient, high-spirited and impetuous. The mule on the other hand is stubborn, intractable and lazy. The psalmist says that neither animal has understanding. Both have to be controlled by bit and bridle, otherwise they will not come near to their master.
God’s desire is that we be sensitive to His leading, not plunging ahead in our own wisdom and not holding back when He has shown His will.
Here are a few rules-of-thumb that might be helpful in this regard.
Ask God to confirm His guidance in the mouths of two or three witnesses. He has said, “In the mouth of two or three witnesses every word may be established” (Mt. 18:16b). These witnesses may include a verse of Scripture, the counsel of other Christians and the marvelous converging of circumstances. If you get two or three distinct indications of His will, you will not have any doubts or misgivings.
If you are seeking God’s guidance and no guidance comes, then God’s guidance is for you to stay where you are. It is still true that “darkness about going is light about staying.”
Wait until the guidance is so clear that to refuse would be positive disobedience. The children of Israel were forbidden to move until the pillar of cloud and fire moved. No rationalizations on their part could excuse independent action. Their responsibility was to move when the cloud moved—not sooner and not later.
Finally, let the peace of Christ umpire in your heart. That is a free translation of Colossians 3:15. It means that when God is really guiding, He so influences our intellects and emotions that we have peace about the right way and no peace about any other way.
If we are anxious to know the divine will and quick to obey it, we will not need the bit and bridle of God’s discipline.
மார்ச் 17
குதிரையைப் போலவும் கோவேறு கழுதையைப் போலவும் இருக்கவேண்டாம் (சங்.32:9)
தேவனுடைய வழி நடத்துதல்
தேவனுடைய வழிநடத்துதலை நாடுகின்ற வேளையில், நாம் வெளிப்படுத்துகிற இரண்டுவித தவறான மனப்பான்மையை இந்தக் குதிரையும், கோவேறு கழுதையும் சித்திரமாகக் காட்டுகின்றன என்றே கருதுகிறேன். குதிரை துரிதமாக முன்னேறிச் செல்ல விரும்புகிறது. கோவேறு கழுதை பின்தங்கி நிற்கிறது. குதிரை கட்டுக்கடங்காமல், துணிச்சலோடு, மூர்க்கத்தோடு செல்ல முனைகிறது. கோவேறு கழுதையோ பிடிவாதமுடையதும், எளிதில் கையாள இயலாததும், சோம்பலானதுமாக இருக்கிறது. இந்த இரண்டு மிருகங்களும் புரிந்துகொள்ளும் ஆற்றல் அற்றவையாக உள்ளன என்று சங்கீதப் பாடகன் கூறுகிறான். வாரினாலும் கடிவாளத்தினாலும் வாய் கட்டப்பட்டாலோழிய எஜமானிடத்தில் அவை வரா.
தேவனுடைய வழிநடத்துதலுக்குச் செவிமடுத்தவர்களாக நாம் நடந்துகொள்ள வேண்டுமென்று தேவன் விரும்புகிறார். நமது சுய ஞானத்தினாலே பாய்ந்து செல்கிறவர்களாகவோ, அவருடைய சித்தத்தை வெளிப்படுத்தும்போது தயங்கிப் பின்தங்கி நிற்கிறவர்களாகவோ நாம் கணப்படலாகாது.
அனுபவத்தின் அடிப்படையில் இதற்குத் தேவையான சில விதிமுறைகள் உள்ளன.
இரண்டு அல்லது மூன்று சாட்சிகளால் தேவனுடைய வழிநடத்துதல் உறுதி செய்யப்படவேண்டுமென்று தேவனிடத்தில் வேண்டுங்கள். “இரண்டு மூன்று சாட்சிகளுடைய வாக்கினாலே ஒவ்வொரு வார்த்தையும் நிலைவரப்பண்ணப்படவேண்டும்” என்று அவர் சொல்லியிருக்கிறார் (மத்.18:16). ஒரு வேதவசனம், மற்றொரு கிறிஸ்தவரின் ஆலோசனை, சூழ்நிலைகள் வியத்தகு முறையில் ஒருங்கிணைந்து வருவது ஆகியவை சாட்சிகள் என்று கருதப்படும். அவருடைய சித்தத்தை வெளிப்படுத்தும் இரண்டு அல்லது மூன்று வௌ;வேறான குறிப்புகளை நீங்கள் பெற்றால், ஐயமும் அவநம்பிக்கையும் கொள்ளத் தேவையில்லை.
தேவனுடைய வழிநடத்துதலை நீங்கள் நாடுகிறபோது, எவ்வித நடத்துதலையும் நீங்கள் பெற்றுக்கொள்ளவில்லையெனில், நீங்கள் இருக்கும் இடத்திலேயே தரித்து இருக்கவேண்டும் என்பதே அவருடைய வழிநடத்துதல் ஆகும். “செல்வதற்கு இருள் சூழ்ந்திருப்பின், இருப்பதற்கு வெளிச்சம் உண்டாயிருக்கிறது” என்பது இன்னும் உண்மையாக இருக்கிறது.
தெளிவான வழிநடத்துதல் கிடைக்கும்வரை காத்திருக்கவேண்டும். காத்திருக்காமல் செயல்ப்படுவது கீழ்ப்படியாமை என்றே கருதப்படும். மேகஸ்தம்பமும் அக்கினி ஸ்தம்பமும் கிளம்பும் வரை இஸ்ரவேல் மக்கள் தங்களது பயணத்தைத் தொடங்கக்கூடாது. தாங்களாகச் செய்கின்ற எவ்வித செயலுக்கும் அறிவுபூர்வமாக எத்தகைய விளக்கமளித்தாலும், அதனைப் பொறுத்தருள முடியாது. மேகம் நகரும்போது அவர்கள் பயணத்தைத் தொடங்கவேண்டும். அதற்கு முன்னும் செல்லக்கூடாது. பின்தங்கியும் இருக்கக்கூடாது.
கடைசியாக, கிறிஸ்துவின் சமாதானம் உங்களுடைய இருதயங்களில் நடுவராகச் செயல்படட்டும். கொலோசேயர் 3:15ம் வசனத்தின் பொருள் இதுவே. உண்மையான தேவ நடத்துதினால் உகந்தவழியில் நாம் செல்லும் உள்ளுணர்வுகளினாலும், அறிவாற்றல்களினாலும் சமாதானத்தைப் பெறுவோம். தவறான வழியில் செல்லும்போது சமாதானத்தை இழந்துவிடுவோம்.
தெய்வீக சித்தத்தை அறியவும், உடனடியாக அதற்குக் கீழ்ப்படியவும் ஆவல் உடையவராக இருப்போமென்றால் தேவனால் ஒழுங்குபடுத்தப்பட, இந்த அறிவற்ற மிருகங்களைப் போன்று வாய்கட்டப்பட வேண்டியதில்லை. கடிவாளம் பூட்டப்பட வேண்டியதில்லை.
17. März
»Seid nicht wie ein Ross, wie ein Maultier.« Psalm 32,9
Mir scheint, dass das Ross und das Maultier zwei verkehrte Haltungen symbolisieren, die wir einnehmen können, wenn wir die Leitung des Herrn erbitten. Das Pferd möchte vorwärts stürmen, das Maultier möchte langsam hinterhertrotten. Das Pferd ist im Allgemeinen ungeduldig, lebhaft und impulsiv. Das Maultier dagegen ist störrisch, eigensinnig und faul. Der Psalmist sagt, dass keines der beiden Tiere Verstand hat. Beide müssen mit Zaum und Zügel gebändigt werden, sonst nahen sie ihrem Herrn nicht.
Gottes Wunsch ist, dass wir sensibel und empfindsam auf Seine Führung reagieren, indem wir weder in eigener Klugheit vorwärts stürmen noch untätig bleiben, wenn Er uns einmal Seinen Willen deutlich gemacht hat.
Im Folgenden geben wir einige grobe Regeln, die uns in dieser Beziehung vielleicht helfen können. Bitte Gott, Seine Führung durch den Mund von zwei oder drei Zeugen zu bestätigen.
Er hat gesagt: »Aus zweier oder dreier Zeugen Mund wird jede Sache bestätigt werden« (Matthäus 18,16b). Diese Zeugen können auch einen Bibelvers, den Rat anderer Christen oder ein wunderbares Zusammentreffen von Umständen einschließen. Wenn du zwei oder drei deutliche Hinweise auf Seinen Willen hast, dann gibt es keine Zweifel oder Befürchtungen mehr.
Wenn du Gottes Führung suchst und du keine Antwort bekommst, dann liegt Gottes Führung für dich darin, da zu bleiben, wo du bist. Es gilt immer noch, dass »Dunkel hinsichtlich des Gehens Licht hinsichtlich des Bleibens bedeutet«.
Warte, bis die Führung so klar ist, dass eine Weigerung klarer Ungehorsam wäre. Die Kinder Israel durften nicht weiterziehen, bis sich die Wolken- und Feuersäule bewegte. Keine noch so klugen Überlegungen auf ihrer Seite hätten ein von Gott unabhängiges Handeln entschuldigen können. Ihre Verantwortung war es, dann zu ziehen, wenn die Wolke weiterzog – nicht eher und nicht später.
Lass schließlich den Frieden Gottes in deinem Herzen Schiedsrichter sein. Das ist eine andere mögliche Übersetzung von Kolosser 3,15 (siehe Elberfelder Fußnoten). Das bedeutet, dass Gott, wenn Er uns tatsächlich führt, unseren Intellekt und unser Gefühl derartig beeinflusst, dass wir über den richtigen Weg Frieden, über jeden anderen Weg aber keinen Frieden haben.
Wenn wir uns danach sehnen, den Willen Gottes zu erkennen und ihm auch sofort gehorchen, dann brauchen wir Zaum und Zügel der Erziehung Gottes nie zu verspüren.