விண்ணுலக நற்பேறுகள்

April 2

“For we must all appear before the judgment seat of Christ; that everyone may receive the things done in his body, according to that he hath done, whether it be good or bad.” (2 Cor. 5:10)

While it is true, as we have seen on the previous page, that there are no degrees of fitness for heaven, it is also true that there will be degrees of reward in heaven. The Judgment Seat of Christ will be a place of review and reward where some will be rewarded more than others.

Also there will be differing capacities for enjoying the glories of heaven. Everyone will be happy but some will have greater capacity for happiness than others. Everyone’s cup will be full but some will have bigger cups than others.

We must get away from the idea that we will all be exactly alike when we reach the glorified state. The Bible nowhere teaches such dull, faceless uniformity. Rather it teaches that crowns will be awarded for lives of faithfulness and devotedness, and that while some are being rewarded, others will suffer loss.

Here are two young men who are the same age and who are converted at the same time. One goes out and lives the next forty years by giving top priority to the kingdom of God and His righteousness. The other gives the best of his life to making money. The first talks enthusiastically about the things of the Lord, the second about activity in the market. The first has a greater capacity for enjoying the Lord now, and he will take that greater capacity to heaven. The second, though equally fit for heaven through the Person and work of Christ, is spiritually dwarfed, and he takes that reduced capacity to heaven.

Day by day we are determining the rewards that we will receive and the measure to which we will enjoy our eternal home. We determine it by our knowledge of the Bible and our obedience to it, by our prayer life, by our fellowship with God’s people, by our service for the Lord, and by our faithful stewardship of all that God has given to us. As soon as we realize that we are building for eternity with every passing day, it should have a profound effect on the choices we make and the priorities we set.

விண்ணுலகம் செல்லும் மக்கள் அங்குள்ள மகிமையை அனுபவிப்பதில் வௌ;வேறு திறன்கொண்டவர்களாக காணப்படுவர். அங்கு எல்லோரும் மகிழ்ந்திருப்பர். ஆனால், சிலர் பிறரைக்காட்டிலும் கூடுதலாக மகிழ்ச்சியை அனுபவிக்கக்கூடிவர்களாக இருப்பர். எல்லாருடைய பாத்திரங்களும் நிறைந்திருக்கும். சிலருடைய பாத்திரங்கள் மற்றவர்களுடைய பாத்திரங்களைக் காட்டிலும் பெரியதாயிருக்கும்.

மகிமை பொருந்திய நிலையை அடையும்போது நாம் அனைவரும் ஒன்றுபோலவே இருப்போம் என்ற எண்ணத்தை நாம் விட்டொழிக்கவேண்டும். நாம் எல்லாரும் எழுர்ச்சியற்றதும், மனச்சோர்வு அடைய செய்கிறதுமான ஒன்றுமையை உடையவர்களாய் இருப்போம் என்று வேதம் எங்கும் கற்பிக்கிறதில்லை. மாறாக, உண்மையோடும், ஒப்புவித்த நிலையிலும் வாழ்ந்தமைக்குரிய கிரீடங்களைப் பெறுவோம் என்றே வேதம் கற்பிக்கிறது. சிலர் பரிசுப்பொருட்களை அடைவர். சிலர் இழப்பை அடைவர்.

ஒரேவயது நிரம்பிய இரண்டு இளையர் ஒரே நேரத்தில் மனம் திரும்பினார்கள். தேவனுடைய அரசுக்காகவும் அவருடைய நீதிக்காகவும் தன்னை முற்றிலும் ஒப்புவித்து அதற்கே முதலிடம் கொடுத்து நாற்பது ஆண்டுகளை வெளிநாட்டிலே ஒருவர் கழிக்கிறார். மற்றவரோ தனது வாழ்வின் சிறப்பான பகுதிகளைச் செல்வத்தைச் சேர்க்கப் பயன்படுத்துகிறான். ஒருவர் கர்த்தருடைய செய்திகளைக் குறித்து உற்சாகத்தோடு பேசுகிறார். மற்றவரோ, வாணிபத்தின் செயற்காடுகளைக்குறித்து திறன்பட பேசுகிறார். கர்த்தரை மிகுதியாக அனுபவிக்க முதலாவது நபர் இப்பொழுதே திறன்பெற்றவராக இருக்கிறார். அந்தத் திறத்தை அவர் விண்ணுலகிற்கு எடுத்துச் செல்லுவார். இரண்டாவது நபரோ, கிறிஸ்துவின் ஆள்தத்துவம் மற்றும் கிரியை ஆகியவற்றின் மூலமாக மற்றவர்களுக்கு இணையாக விண்ணுலகம் செல்லத் தகுதி படைத்தவராக இருக்கிறார். ஆனால் ஆவிக்குரிய நிலையில் வளர்ச்சி குன்றியவராக இருக்கிறார். அந்த குன்றிய நிலையையே பரலோகிற்கு எடுத்துச் செல்கிறார்.

என்ன பரிசுப்பொருட்களை பெறப்போகிறோம், எவ்வளவாக நித்திய வீட்டினை அனுபவிக்கப்போகிறோம் என்பதை இங்குவாழும் ஒவ்வொரு நாளும் நாம் நிர்ணயிக்கிறவர்களாக இருக்கிறோம். வேதத்தைப்பற்றிய அறிவினாலும், அதற்கு கீழ்ப்படிகிறதினாலும், நமது ஜெப வாழ்க்கையினாலும், தேவ மக்களோடு நாம் கொள்கின்ற ஐக்கியத்தினாலும், கர்த்தருக்காக நாம் ஆற்றுகிற ஊழியத்தினாலும், தேவன் நம்மிடம் ஒப்புவித்திருக்கிறவைகளில் நாம் காண்பிக்கிற உண்மையுள்ள உக்கிராண ஊழியத்தினாலும் அதனை நிர்ணயிக்கிறவர்களாக இருக்கிறோம். கடந்துசெல்கின்ற ஒவ்வொரு நாளிலும் நித்தியத்திற்கென்று நாம் கட்டுகிறவர்களாக இருக்கிறோம் என்பதை நாம் உணர்ந்தவுடன் நாம் எவ்வௌற்றிற்கு முதலிடம் கொடுக்கிறோம், எவற்றைத் தெரிந்துகொள்கிறோம் என்பவற்றில் ஆழமான வேறுபாடுகள் உண்டாகும்.

2. April

»Denn wir müssen alle vor dem Richterstuhl des Christus offenbar werden, auf dass ein jeder empfange, was er in dem Leibe getan, nach dem er gehandelt hat, es sei Gutes oder Böses.« 2. Korinther 5,10

Während es wahr ist, wie wir gestern gesehen haben, dass es keine verschiedenen Tauglichkeitsgrade für den Himmel gibt, ist es doch ebenso wahr, dass es verschiedene Grade von Belohnung geben wird. Der Richterstuhl Christi ist ein Ort der Rückschau und der Belohnung, wo einige mehr belohnt werden als andere.

Auch wird es unterschiedliches Fassungsvermögen zum Genuss der himmlischen Herrlichkeiten geben. Jeder wird vollkommen glücklich sein, aber einige werden ein größeres Fassungsvermögen für Glück haben als andere. Der Becher eines jeden wird voll sein, aber einige werden größere Becher als andere haben.

Wir müssen uns von dem Gedanken trennen, dass wir alle genau gleich sein werden, wenn wir unseren verherrlichten Zustand erreichen. Die Bibel lehrt nirgends eine solche langweilige, gesichtslose Einförmigkeit. Sie lehrt vielmehr, dass es für ein Leben in Treue und Hingabe Kronen gibt und dass, während einige belohnt werden, andere Verlust erleiden werden.

Nehmen wir zwei junge Männer, gleich alt und gleichzeitig bekehrt. Der eine fängt an und lebt die nächsten vierzig Jahre, indem er dem Reich Gottes und Seiner Gerechtigkeit absoluten Vorrang gibt. Der andere verwendet die besten Kräfte seines Lebens zum Geldverdienen. Der Erste redet begeistert über die Dinge des Herrn, der andere über die Möglichkeiten des Marktes. Der Erste hat jetzt schon eine größere Fähigkeit, sich im Herrn zu erfreuen, und er wird diese Fähigkeit mit in den Himmel nehmen. Der Zweite bleibt, obwohl er durch die Person und das Werk Christi
genauso tauglich für den Himmel ist, geistlich ein Zwerg und nimmt dieses geringe Fassungsvermögen mit in den Himmel.

Tag für Tag entscheiden wir über die Belohnung, die wir empfangen, und das Maß, in dem wir unsere ewige Heimat genießen werden. Wir entscheiden darüber durch unsere Kenntnis der Bibel und durch unseren Gehorsam ihr gegenüber, durch unser Gebetsleben, durch unsere Gemeinschaft mit dem Volk Gottes, durch unseren Dienst für den Herrn und durch unsere treue Verwaltung alles dessen, was Gott uns anvertraut hat. Sobald wir uns klar darüber werden, dass wir mit jedem Tag ein Stück weit über die Ewigkeit entscheiden, sollte das eine tiefe Auswirkung haben auf die Entscheidungen, die wir treffen, und auf die Liste, die wir haben über das, was für uns Vorrang hat.