March 24
“Unto every one of us is given grace according to the measure of the gift of Christ.” (Eph. 4:7)
We must always remember that whenever the Lord tells us to do something, He gives us the needed power. All His commands include His enablement, even when His commands are in the realm of the impossible.
Jethro said to Moses, “If thou shalt do this thing, and God command thee so, then thou shalt be able to endure”(Ex. 18:23). “The principle is that God assumes full responsibility for enabling His man to fulfill every task to which He has appointed him” (J. O. Sanders).
In His ministry the Lord Jesus met at least two men who were paralyzed (Mt. 9:6, Jn. 5:9). On both occasions He told them to get up and carry their pad. As they exercised the will to obey, power flowed into their helpless limbs.
Peter sensed that if the Lord Jesus called him to come on the water, then he could walk on water. As soon as Jesus said “Come,” Peter went down out of the ship and walked on the water.
It is doubtful that the man with the withered hand could stretch it out; yet when our Lord told him to do it, he did and the hand was restored.
The idea of feeding 5000 with a few loaves and fishes is out of the question. But whenever Jesus said to the disciples, “Give them to eat,” the impossibility vanished.
Lazarus had lain in the grave for four days when Jesus called, “Lazarus, come forth.” The command was accompanied by the necessary power. Lazarus came forth.
We should appropriate this truth. When God leads us, we should never cop out with the plea that we can’t do it. If He tells us to do something, He will supply the power. It has been well said, “The will of God will never lead you where the grace of God will not sustain you.”
It is equally true that when God orders something, He pays for what He orders. If we are sure of His leading, we need not worry about the finances. He will Provide.
The God who opened the Red Sea and the Jordan so that His people could pass over is the same today. He is still in the business of removing impossibilities when His people obey His will. He still supplies all needed grace to do whatever He commands. He still works in us both to will and to do of His good pleasure.
மார்ச் 24
கிறிஸ்துவினுடைய ஈவின் அளவுக்குத்தக்கதாக நம்மில் அவனவனுக்குக் கிருபை அளிக்கப்பட்டிருக்கிறது (எபேசி.4:7).
இயலாமையை அகற்றும் இறைவாக்கு
ஏதொரு செயலைச் செய்யும்படிக் கர்த்தர் நம்மைப் பணிக்கும்போது, அதனைச் செயலாற்றத் தேவையான வலிமையை அவர் நமக்குத் தருவார் என்னும் உண்மையை நாம் எப்பொழுதும் நினைவுகூர்கிறவர்களாக இருக்கவேண்டும். நிறைவேற்ற முடியாதவைகள் என்னும் நிலையில் அக்கட்டளைகள் இருப்பினும், அவற்றைச் செய்துமுடிக்க வேண்டிய திறத்தையும் அக்கட்டளைகளோடு அவர் சேர்த்துத் தருகிறார்.
“இந்தப் பிரகாரம் நீர் செய்வதும், இப்படித் தேவன் உமக்குக் கட்டளையிடுவதும் உண்டானால், உம்மாலே தாங்கக்கூடும்” என்று எத்திரோ மோசேயிடம் கூறினான் (யாத்.18:23). “ஒரு வேலையைச் செய்யும்பொருட்டு தேவன் ஒருவனை நியமிக்கும்போது, அதனை நிறைவேற்றத்தக்கவனாக அவனை ஆக்குவதும் அவர் பொறுப்பாகும்” என்று து.ழு.சேன்டர்ஸ் உரைத்துள்ளார்.
வாதநோயினால் பாதிக்கப்பட்ட மனிதர்களில் குறைந்தது இருவரை இயேசு கிறிஸ்து தமது ஊழிய நாட்களிலே சந்தித்தார் (மத்.9:6, யோ.5:8). இரண்டு முறையும் அவர்களை எழச்சொன்ன இயேசு கிறிஸ்து தங்களுடைய படுக்கையை எடுத்துச் செல்லும்படியும் கட்டளையிட்டார். அக்கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிய இணங்கியபோது, அவ்விருவருடைய வலிமையற்ற கை கால்களுக்குள் வல்லமை பாய்ந்தது.
நீரின்மேல் நடக்கும்படித் தன்னைக் கர்த்தர் அழைப்பாராயின் தன்னால் நீரின்மேல் நடக்க இயலும் என்பதை பேதுரு உணர்ந்தான். இயேசு கிறிஸ்து “வா” என்று அழைத்தவுடன் பேதுரு படகை விட்டிறங்கி நீரின்மேல் நடந்தான்.
சூம்பி தொய்ந்துபோன கரத்தை நீட்டுவது முடியாததாகும். ஆனால் தொய்ந்த கரத்தை உடைய ஒருவனிடம் கையை நீட்டும்படிக் கர்த்தர் கூறியவுடன் அவன் நீட்டினான். நலம் பெற்றான்.
ஒருசில அப்பங்களையும், மீன்களையும் கொண்டு 5000 பேருக்கு உணவளிக்க முடியும் என்ற கேள்விக்கு இடமேயில்லை. “அவர்கள் உண்ணுவதற்குக் கொடுங்கள்” என்று இயேசு நாதர் சீடர்களிடம் உரைத்தபோது இயலாமை மறைந்துபோயிற்று.
“லாசருவே வெளியே வா” என்று இயேசுகிறிஸ்து அழைத்தபோது, அக்கட்டளையோடு அவன் வெளியே வருவதற்குரிய வல்லமையும் புறப்பட்டுச் சென்றது. நான்கு நாட்கள் கல்லறையில் உறங்கியவன் எழுந்து வந்தான்.
இந்த உண்மைகளை நமக்குரியாதாக்கிக் கொள்ளவேண்டும். ஒருசெயலை நாம் செய்யும்படி தேவன் கூறும்போதும், அதற்குரிய பலத்தை அவர் தருவார் என்று நம்பாமல், அவரை எதிர்த்து வாதிடக்கூடாது. “தேவனுடைய கிருபையற்ற இடத்திற்கு அவர் உங்களை வழிநடத்திச் செல்லமாட்டார்.”
ஒரு வேலையைச் செய்ய தேவன் கட்டளையிடுவாராகில், அதைச் செய்வதற்கான பணத்தையம் அவர் தருகிறார். அவருடைய வழிநடத்துதலைக் குறித்து உறுதியுடையோர் பணத்தேவையைக் குறித்துக் கவலைப்படக்கூடாது. அவரே தேவைகளை நிறைவு செய்கிறவர்.
செங்கடலைப் பிளந்தவர், யோர்தனை வற்றிடச் செய்தவர். அவரே இன்றைக்கு நமது தேவனாக உள்ளார். அவர்தம் மக்கள் அவருடைய சித்தத்திற்குக் கீழ்படியும் வேளையில், எல்லா இயலாமையையும் நீக்கி விடும் கிரியையை அவர் இன்றும் செய்கிறவராகத் திகழ்கிறார். நம் தேவன் தம்முடைய தயவுள்ள சித்தத்தை நிறைவேற்ற கிருபை நல்கும் தேவன் ஆவார்!.
24. März
»Jedem Einzelnen von uns aber ist die Gnade gegeben worden nach dem Maße der Gabe des Christus.« Epheser 4,7
Wir müssen immer daran denken, dass der Herr, wenn Er uns etwas zu tun befiehlt, uns auch die nötige Kraft dazu schenkt. Alle Seine Gebote schließen auch die durch Ihn verliehene Befähigung ein, selbst wenn diese Seine Gebote im Bereich des Unmöglichen liegen.
Jethro sagte zu Mose: »Wenn du dieses tust und Gott es dir gebietet, so wirst du bestehen können« (2. Mose 18,23). »Der Grundsatz ist, dass Gott die volle Verantwortung dafür übernimmt, Seinen Mann zur Erfüllung jeder Aufgabe zu befähigen, zu der Er ihn bestimmt hat« (J.O. Sanders).
In Seinem Dienst begegnet der Herr Jesus mindestens zwei Gelähmten (Matthäus 9,6; Johannes 5,9). Bei beiden Gelegenheiten sagte Er ihnen, dass sie aufstehen und ihr Bett mitnehmen sollten. Als sie die Willensentscheidung trafen, zu gehorchen, floss Kraft in ihre hilflosen Glieder.
Petrus spürte, dass wenn der Herr Jesus ihn rief, auf dem Wasser zu Ihm zu kommen, er dann auf dem Wasser gehen konnte. Sobald Jesus sagte: »Komm«, stieg Petrus aus dem Schiff und wandelte auf dem Wasser.
Es ist zweifelhaft, ob der Mann mit der verdorrten Hand sie ausstrecken konnte; aber als unser Herr es ihm befahl, tat er es, und seine Hand wurde geheilt.
Der Gedanke, 5000 Menschen mit ein paar Broten und Fischen zu speisen, ist völlig unmöglich. Aber als Jesus zu den Jüngern sagte: »Gebt ihnen zu essen«, verschwand die Unmöglichkeit. Lazarus lag bereits vier Tage im Grab, als der Herr Jesus rief: »Lazarus, komm heraus!« Das Gebot war von der notwendigen Kraft begleitet. Und Lazarus kam heraus.
Wir sollten uns diese Wahrheit praktisch aneignen. Wenn Gott uns führt, etwas Bestimmtes zu tun, sollten wir uns nie mit dem Argument herauswinden, dass wir es nicht können. Wenn Er uns etwas zu tun befiehlt, dann gibt Er uns auch die nötige Kraft dazu. Es wird treffend gesagt: »Der Wille Gottes wird dich nirgendwohin führen, wo dich nicht die Gnade Gottes aufrechterhalten wird.«
Es ist ebenso wahr, dass wenn Gott einen Auftrag gibt, Er auch für die Kosten aufkommt. Wenn wir uns Seiner Führung sicher sind, brauchen wir uns nicht um die Finanzen zu sorgen. Er wird dafür Sorge tragen.
Der Gott, der das Rote Meer und den Jordan teilte, damit Sein Volk hindurchziehen konnte, ist heute noch derselbe. Immer noch steht Er zur Beseitigung von
Hindernissen bereit, wenn die Seinen Seinem Willen nur gehorchen. Und immer noch stellt er alle Gnade zur Verfügung, die nötig ist, um ausführen zu können, was Er gebietet. Immer noch wirkt Er in uns sowohl das Wollen als auch das Vollbringen, nach Seinem Wohlgefallen.