February 18
“Shall not the judge of all the earth do right?” (Gen. 18:25)
When there are mysteries in life too deep for us to fathom, we can relax in the confidence that the Judge of all the earth is the God of absolute and infinite righteousness.
There is the question of the status of children who die before reaching the age of accountability. For many of us, it is enough to know that “of such is the kingdom of God.” We believe that they are safe through the blood of Jesus. But for others who are still not satisfied, the words of our verse should be sufficient. God can be counted on to do what is right.
There is the perennial problem of election and predestination. Does God choose some to salvation without at the same time choosing some to be damned? After the Calvinists and Arminians have all had their say, we can have full confidence that there is no unrighteousness with God.
Again there is the seeming injustice that the wicked often prosper while the righteous are passing through deep tribulation. There is the recurring question as to the fate of the heathen who have never heard the Gospel. Men puzzle over why God ever allowed sin to enter. We often stand dumb in the face of tragedies, of poverty and hunger, of horrible physical and mental impairments. Doubt continually murmurs, “If God is in control, why does He permit it all?”
Faith replies, “Wait till the last chapter is written. God hasn’t made His first mistake. When we are able to see things from a clearer perspective, we will realize that the Judge of all the earth has done right.”
God writes in characters too grand
For our short sight to understand;
We catch but broken strokes, and try
To fathom all the mystery
Of withered hopes, of death, of life,
The endless war, the useless strife,—
But there, with larger, clearer sight,
We shall see this—His way was right.
John Oxenham
பெப்ரவரி 18
சர்வலோக நியாயாதிபதி நீதி செய்யாதிருப்பாரோ? (ஆதி.18:25)
நீதியை நிறைவேற்றும் நியாயாதிபதி
ஆழ்ந்த சிந்திப்பினும் அறிய இயலா அரிய மர்மங்கள் பல உள்ளன. என்றாலும் சர்வலோகத்திற்கும் நியாயாதிபதியாக வீற்றிருப்பவர் தேவனே என்றும், அவர் அளவிடுவதற்கு இயலாவண்ணம் நீதியால் நிறைந்திருக்கிறார் என்றும் நாம் அறிந்திருக்கிறோம். இப்பேருண்மை நமக்கு நம்பிக்கையையும் ஆறுதலையும் தருகிறது.
தத்தம் செயலுக்குக் கணக்கு ஒப்புவிக்கவேண்ய வயதை எட்டாது, நித்தியத்திற்குள் மறைகிற குழந்தைகளின் நிலை என்ன என்று நாம் அறிவதில்லை. “தேவனுடைய இராஜ்யம் அப்படிப்பட்டவர்களுடையது” என்னும் கூற்று நம்மில் பலருக்கு மனநிறைவை அளிக்கிறது. இயேசுகிறிஸ்துவின் திருஇரத்தத்தால் அவர்களுக்குப் பாதுகாப்பு உண்டு என்று நம்புகிறோம். இதில் மனநிறைவு பெறாதவர்கள், மேலே சொல்லப்பட்டுள்ள வசனத்தில் மனநிறைவு அடைவார்கள் என்று கருதுகிறோம். எது சரியோ அதனையே தேவன் செய்கிறவராக இருக்கிறார் என்று நாம் அறியக்கடவோம்.
தெரிந்துகொள்ளுதலைக் குறித்தும், முன்குறித்தலைக் குறித்தும் நீண்ட காலமாகப் பிரச்சனை இருந்து வருகிறது. இரட்சிக்கப்படுவதற்கென்று சிலரையும், அதே நேரத்தில் நித்திய அழிவிற்கென்று சிலரையும் தேவன் தெரிந்துகொண்டிருக்கிறாரோ? கால்வின் கூட்டத்தாரும், அர்மீனியரும் இதைப்பற்றி பலவாறு கூறுவர். ஆயின், தேவனிடத்தில் நீதியற்ற தன்மை ஒன்றம் இல்லையென்று முழுநம்பிக்கை கொள்வோம்.
தீயோர் செழித்தலும், நல்லோர் தீமையை அடைவதுமாய்க் காணப்படுதல் அநீதியல்லவா? ஒருபோதும் நற்செய்தியைக் கேட்டிரா புறஇனத்தவரின் முடிவு என்ன என்னும் வினா மீண்டும் மீண்டும் எழுப்பப்படுகிறது. பாவத்தை ஏன் அனுமதித்தார் என்னும் கேள்வி மனிதனைக் குழப்பமடையச் செய்துள்ளது. சோக நிகழ்ச்சிகள், வறுமைகள், பட்டினிகள், உடலில் ஊனம், மனத்தினில் பாதிப்பு இவையாவும் நம்மை வாயடைத்து நிற்கச் செய்கின்றன. “எல்லாம் தேவனுடைய ஆளுகைக்குள் இருக்குமாயின், இவை யாவற்றையும் அவர் ஏன் அனுமதித்துள்ளார்? என்னும் சந்தேகம் குமுறிக் கொண்டே இருக்கிறது.
கடைசிக் காட்சி எழுதப்படும்வரை காத்திருங்கள். இதுகாறும் தேவன் தவறேதும் செய்யவில்லை. எல்லாவற்றையும் நாம் தெளிவாகக் காணும் வேளையில், “சர்வலோக நியாயாதிபதி நீதியாய்ச் செய்தார் என்று அறிவோம்” என்று விசுவாசம் விடைபகரும்.
“தேவனின் எழுத்துக்கள் மகத்தானவை. ஆயினும் தமது குறுகிய பார்வையில் அதனை விளக்கமாக அறிவது அரிது. அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாகக் காணும் எழுத்துக்களைக் கூட்டி அனைத்து மர்மங்களையும் அறியவேண்டுமென்று தவிக்கிறோம். உதிர்ந்த நம்பிக்கைகள், மரணம், வாழ்வு, முடிவில்லா யுத்தம், தேவையற்ற சச்சரவு எதுவும் புரிவதில்லை. என்றாலும் ஒருநாளில் எல்லாம் தெளிவுறத் தெரியும். ஒன்றை அறிவோம். அவர் வழி யாவும் நீதியே”
18. Februar
»Sollte der Richter der ganzen Erde nicht Recht üben?« 1. Mose 18,25
Wenn es im Leben Geheimnisse gibt, die zu tief für uns sind, um sie zu ergründen, dürfen wir in der Gewissheit ruhen, dass der Richter der ganzen Erde der Gott absoluter und unendlicher Gerechtigkeit ist.
Da ist die Frage, was mit den Kindern geschieht, die sterben, ehe sie das Alter moralischer Entscheidungsfähigkeit erreichen. Für viele von uns genügt es, zu wissen, dass »solcher das Reich Gottes ist«. Wir glauben, dass sie durch das Blut Jesu gerettet sind. Für andere aber, die mit dieser Erklärung nicht zufrieden sind, sollten die Worte unseres Verses genügen. Wir können uns darauf verlassen, dass Gott das tut, was recht ist.
Dann ist da das ständige Problem mit der Auserwählung und Vorherbestimmung. Erwählt Gott einige zur Errettung, ohne gleichzeitig andere zur Verdammnis zu bestimmen? Nachdem die Calvinisten und die Arminianer alle ihre Argumente vorgebracht haben, dürfen wir in der vollen Gewissheit ruhen, dass es bei Gott keine Ungerechtigkeit gibt.
Wiederum gibt es die scheinbare Ungerechtigkeit, dass es den Bösen oft gut geht, während die Gerechten durch tiefe Drangsale gehen. Da ist die ständig wiederkehrende Frage nach dem Schicksal der Heiden, die das Evangelium nie gehört haben. Menschen rätseln, warum Gott überhaupt das Eindringen der Sünde in die Welt zugelassen hat. Wir stehen oft betäubt und sprachlos da angesichts von Katastrophen, Armut und Hunger, angesichts furchtbarer körperlicher und geistiger Behinderungen. Der Zweifel ist ständig am Murren: »Wenn Gott wirklich alles in der Hand hat, warum lässt Er dann das alles zu?«
Der Glaube antwortet: »Warte, bis das letzte Kapitel geschrieben ist. Gott hat noch keinen Fehler gemacht. Wenn wir einmal in der Lage sind, die Dinge aus einer klareren Perspektive zu sehen, werden wir erkennen, dass der Richter der ganzen Erde recht gehandelt hat.«
Gott schreibt in Buchstaben, die zu groß sind,
Als dass unsere Kurzsichtigkeit sie verstehen könnte.
Wir erfassen nur unterbrochene Striche, und versuchen
Das ganze Geheimnis zu ergründen
Von zerbrochenen Hoffnungen, von Tod und Leben,
Den endlosen Kriegen, dem nutzlosen Streit.
Aber dort, versehen mit besserer, klarerer Sicht,
Werden wir eines sehen – dass Sein Weg richtig war.
John Oxenham